Kolory szat liturgicznych
Kolor biały- zawsze symbolizował światło, czystość, niewinność, radość, świąteczny nastrój.
Kolor czerwony- to znak krwi, walki, męczeństwa, a także ognistych języków, pod postacią których Duch Święty zstąpił na zebranych apostołów w Wieczerniku w dniu Zielonych Świąt.
Kolor zielony- oznacza nadzieje, odrodzenie (wiosenna zieleń budzącej się przyrody), milości i sprawiedliwości.
Kolor fioletowy- stosowano pierwotnie zamiast czarnego, który był znakiem żałoby i pokuty. Oprócz żałoby i pokuty, symbolizował skruchę, pokorę oraz godność.
Pojęcia
ALBA- długa, biała szata symbolizująca łaskę chrztu św. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "albus" - biały.
CINGULUM- to sznur (pasek) służący do przepasania alby. Przypomina powściągliwość w życiu, którą powinien odznaczać się kapłan.
AKOLISTA ŚWIATŁA- ministrant służący ze świecami, latarniami lub pochodniami.
CHORALISTA DZWONKÓW- ministrant, który w czasie Mszy Świętej dzwoni dzwonkami i gągiem.
MINISTRANT OŁTARZA- ministrant, który w czasie Mszy Świętej służy przy kielichu, patenie, ampułkach, lawaterzu itd.
NAWIKULARIUSZ- ministrant służący z łódką.
TURYFERARIUSZ- ministrant służący z trybularzem (kadzidłem).
KRUCYFERARIUSZ- ministrant niosący krzyż procesyjny.
LEKTOR- osoba, której zadaniem jest odczytywanie czytań, modlitw powszechnych i innych tekstów w czasie zgromadzenia liturgicznego.
PSAŁRZYSTA- osoba, której zadaniem jest śpiewanie psalmu, aklamacji, podczas liturgii.
Paramenty liturgiczne
PARAMENTY LITURGICZNE- przedmioty stosowane w liturgii, nierzadko posiadają wysoką wartość artystyczną oraz historyczną. Zaliczamy do nich naczynia liturgiczne, szaty i bieliznę liturgiczną.
KIELICH- to naczynie, w którym dokonuje się przemiana wina w Krew Chrystusa w czasie Ofiary Eucharystycznej. Zazwyczaj jest wykonany ze srebra, złota lub jest pozłacany.
PATENA- związana jest z kielichem. To rodzaj małej tacki, rownież ze srebra i złota, którą kapłan kładzie na czasze kilicha, umieszczając na niej chostię.
KORPORAŁ- mała lniana serwetka.
PURYFIKATERZ- płócienny ręczniczek do osuszenia kielicha obmytego wodą po spozyciu przez kapłana Krwi Chrystusa.
HOSTIA- chleb niekwaszony (przasny) złożony we Mszy św. jako dar ofiarny i przemieniony następnie słowami przeistoczenia w Ciało Jezusa, ma krztałt krążka opłatka.
PALKA- mała kwadratowa koperta naciągnięta na sztywny kartonik, którą kładzie się na kielichu w czasie Mszy św.
HOMILIA- objaśnienie tekstów Biblii podczas Mszy św. i nabożeństw. Homilia powinna być głoszona podczas każdej Mszy św.
KAZANIE- przemówienie kapłana podczas Mszy św. lub innych nabożeństw, dotyczące prawd wiary, moralności lub innych zagadnień związanych z wiarą.
KYRIE ELEJSON- (greckie słowa, które znaczą: Panie, zmiłuj się nad nami).
AMPUŁKI- są to dwa naczynia (bardzo dobrze nam znane), zazwyczaj w krztałcie dzbanuszków. Mogą być szklane, srebrne bądz (rzadziej) pozłacane. Służą one do przewchowywania wina i wody, które są używane w liturgii.
LAWABO- płócienny ręczniczek którym kapłan osusza sobie ręce po obmyciu. Lawabo jest przy ampółkach.
BALDACHIM- jest to jeden z paramentów litórgicznych, niesiony nad kapłanem podczas procesji z Najświętszym Sakramentem. Jest to ozdobna (haftowana) osłona z materiłau rozpięta, albo wsparta na drążku.
MONSTRANCJA- (z łac. monstrare = pokazywać) - naczynie liturgiczne służące do ukazywania Ciała Pana Jezusa wiernym, głównie w celu adoracji.
CYBORIUM- z łac. cibo = żywię; ziborium = puchar), zwane potocznie puszką, służy do przechowywania komunikantów poza Mszą św., Zazwyczaj ma krztałt kielichowaty, jest jednak większe od kielicha mszalnego.
KADZIELNICA I ŁÓDKA- pierwsza (jak wiemy) służy do spalania kadzidła zwana także trybularzem, druga do jego przechowywania. Kształtem przypomina łódkę, stad nazwa. tych dwuch paramentów używa się w czasie uroczystej liturgii lub do okadzania Najświętszego Sakramentu, dla podkreślenia królewskiej godności Chrystusa.
AMBONA- podobna do wielkiego stojaka na księgi, na którym leży Lekcjonarz. Z tego miejsca odprawiana jest Liturgia Słowa. Tu lektor czyta Słowo Boże, czyli czytania mszalne, a kapłan lub diakon Ewangelię i głosi kazanie.
LEKCJONARZ- to księga liturgiczna, która zawiera fragmenty Pisma Świętego (czytania, psalmy responsoryjne, aklamacje i ewangelie) odczytywane podczas Liturgii Słowa we Mszy Świętej.